ειδα το κυμα που ετρεχε μια σκοτεινη βραδυα με στρογγυλα πολυχρωμα πετραδια φορτωμενο, τ αποθεσεν ευλαβικα στην ησυχη αμμουδια και με θλιμενο βογγητο ξεψυχησε αφρισμενο. Τραβα με κυμα της ζωης δεν θα σε φοβηθω,θα μου σμιλεψης την ψυχη ως το στερνο μου βραδυ.Κι απο του πονου το σκληρο και σκοτεινο βυθο βγαλε με ομορφοστρογγυλο του ουρανου πετραδι.......

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο