αγια φωτεινη

Του Διονύση Μακρή ΜΕΡΟΣ Γ Τράβηξε τότε στην αγκαλιά του τον Δημήτρη και τον φίλησε ενώ ταυτόχρονα τον χάιδεψε στο κεφάλι. Η μητέρα του Πολυξένη και ο σύζυγος της Παναγιώτης που παρακολουθούσαν τη σκηνή ήταν εμφανώς συγκινημένοι. Η κυρά Πολυξένη τότε πήρε το λόγο και είπε. «Για μας ο τρελο- Γιάννης αποτέλεσε οικογενειακό στήριγμα. Ήταν αυτός που συνέβαλε ώστε να κάνουμε στροφή προς τον Χριστό. Άλλαξε τη ζωή μας και μας έκανε κοινωνούς του θαύματος της σωτηρίας. Μας έφερε στο σπίτι μας την ευλογία και με τις εποικοδομητικές παρεμβάσεις του έσπασε τους τοίχους του εγωισμού που μας αποξένωναν από τον πλησίον μας. Για μένα, τον Παναγιώτη και τα παιδιά μου υπήρξε φίλος και αδελφός. Ως αδέλφια του λοιπόν αποφασίσαμε πριν λίγο να σας προτείνουμε να μαζευτούμε το προσεχές Σάββατο στην ενορία μας, να τελέσουμε το τριήμερο μνημόσυνο και εν συνεχεία να έλθετε στο σπίτι μας να φάμε όλοι μαζί τιμώντας τη μνήμη του». Η πρόταση της κυρά –Πολυξένης μας βρήκε όλους σύμφωνους. Ο κυρ- Αναστάσης μάλιστα

Η διά Χριστόν σαλότητα, αποτελούσε ως γνωστό πάντοτε ένα από τα πιο όμορφα κεφάλαια στο πολυάριθμο Συναξάρι των Αγίων μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ένα λίαν διδακτικό κεφάλαιο σωτηρίας, που έδειχνε στην ουσία πως η δικαιοσύνη και η κρίση του Θεού διαφέρει κατά πολύ απ’ αυτήν των ανθρώπων. Ένα λιθαράκι επιπλέον σ’ αυτό το κεφάλαιο αποτελεί και η ιστορία που μας αφηγήθηκε ένας ταπεινός λευϊτης του ευαγγελίου, ένας στενός φίλος του Κυρίου μας, της Παναγίας μας, του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, του Αγίου Αναστασίου του Γόρδιου. Ένας λευϊτης που ζει στα ευλογημένα βουνά των Αγράφων. Πρόκειται για ένα πραγματικό άνθος ευωδίας που ολοένα και περισσότερο ανακαλύπτεται από τις καταπονημένες από τη ζωή ψυχές, που σαν μέλισσες ταξιδεύουν κοντά του για να γευτούν ως δώρο την πολύτιμη γύρη που εκπέμπει η παρουσία του και ο λόγος του. Η αφήγηση του αφορούσε έναν σύγχρονο κατά Χριστό σαλό, που έζησε σε μία από τις απρόσωπες, απρόσιτες και αποξενωμέν

  ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΗ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΥΒΙΑΝΗΣ ΚΟΝΤΑ.ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΑΒΑΣΑΝΙΣΤΗ Η ΣΚΕΨΗ ΣΤΗΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΣΜΟ.ΑΚΟΥΓΑ,ΕΒΛΕΠΑ,ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΣΑ ΠΙΣΤΑ ΤΗΝ "ΚΕΦΑΛΗ" ΠΟΥ ΕΣΤΗΣΕ ΤΟΥΤΟ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΤΗΝ "ΑΓΙΑ ΜΑΝΝΑ".ΚΙ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΣΤ ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΗΣ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ ΠΟΛΥ Ο ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΟΥ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΕΡΑΣΕ ΤΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ:" ΑΜΑ ΛΕΙΠΕΙ Η ΚΕΦΑΛΗ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ" ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΠΙΣΤΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙΧΕ,

Κωστής Μησώκας 23 Ιουλίου 2017  ·  YouTube  ·  ειδα το κυμα που ετρεχε μια σκοτεινη βραδυα με στρογγυλα πολυχρωμα πετραδια φορτωμενο, τ αποθεσεν ευλαβικα στην ησυχη αμμουδια και με θλιμενο βογγητο ξεψυχησε αφρισμενο. Τραβα με κυμα της ζωης δεν θα σε φοβηθω,θα μου σμιλεψης την ψυχη ως το στερνο μου βραδυ.Κι απο του πονου το σκληρο και σκοτεινο βυθο βγαλε με ομορφοστρογγυλο του ουρανου πετραδι.......